“Book Descriptions: Το διήγημα 'Έρως-Ήρως' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κινείται μεταξύ ερωτικού ίμερου & ερωτικού προσδιορισμού, μεταξύ απευθύνσεων & συναισθηματικών μετατοπίσεων.. Ο Γιωργής του Παπαδιαμαντικού διηγήματος διαβεί στο περιβάλλον του 'διαβρωτικού', της φυγής, της εναγώνιας αναμονής πίσω και πέρα από την λέξη.. Ο Σκιαθίτης συγγραφέας, προσδιορίζει μία ιστορία συν-ακροάσεων με κύριο πρωταγωνιστή τον Γιωργή, τον νεαρό ναυτικό που είναι ερωτευμένος με την Αρχοντώ, κεκαλυμμένα και φανερά, ένας έρωτας που παλινδρομεί προς έναν ιδιαίτερο ερωτισμό, προς την αντικειμενοποίηση του παρόντος υπό το πρίσμα της σχέσης: ο Γιώργης προς την Αρχοντώ, και, ιδιαίτερα, προς το φάσμα, προς την αίσθηση της ερωτικής απουσίας.. Η ερωτική του επιθυμία 'συναντά' το αντεστραμμένο είδωλο της απουσίας.. Ο Παπαδιαμαντικός λόγος ωθεί προς την ένταση, συμπυκνώνει τον γειωμένο και εν-σώματο ερωτισμό την στιγμή της ονειροπόλησης του Γιωργή μέσα στη βάρκα (ο έρωτας και ως διαρκές καταφύγιο- 'ουτοπία'), 'επανεπινοεί' τον χώρο ως μεταίχμιο, αναπαράγει πρόσωπα με και δίχως τον φόβο του κανονικού, φέρει τις σημάνσεις ενός αφιερωματικού ερωτισμού, που, δεν οδεύει απλά, αλλά βιώνει το τέλος του: ο επικείμενος γάμος της Αρχόντως φέρει τον Γιώργη ενώπιον, όχι απλά του 'ηρωισμού', αλλά της εικόνας και της 'θυσίας' της, του μεσσιανικού της απόληξης, της εμπροσθοβαρούς φυγής.. Στο 'Έρως-Ήρως' ο Παπαδιαμαντικός λόγος υπερβαίνει τα στενά όρια της ηθογραφίας, συγκροτεί ομιλιακά ενεργήματα 'ανταλλαγής', τις τομές του ερωτικού: 'παίγνιο' έμ-φορτης μνήμης, παραπομπής στον 'βεβιασμένο' χρόνο.. Στις Παπαδιαμαντικές απολήξεις ο έρωτας καθίσταται 'ανοίκειος' μέσα στην ανοικειότητα του ή και επώδυνα οικείος προ της λέξης και εντός της πράξης..” DRIVE