Until Only Me วางวาน
(By มาภา)


Size | 27 MB (27,086 KB) |
---|---|
Format | |
Downloaded | 668 times |
Last checked | 14 Hour ago! |
Author | มาภา |
อาทิตย์คล้อย เงายาวของต้นไม้เบี่ยงออกจากคันโยกสูบน้ำ อาดาเก็บผ้าหอมแดดใส่ตะกร้าขึ้นมาบนห้อง ยืนมองแสงสุดท้ายค้างอยู่ที่ขอบหน้าต่าง เงาสิ่งของเครื่องใช้จางลงจากบ้าน ทุกหนทุกแห่งเงียบ
กลับลงมาชั้นล่าง เห็นแมวขาวเหยียดตัวอ้าปากหาว เธอสวมรองเท้า หยิบถุงใส่ของ เดินออกจากบ้านคู่ไปกับมัน ไม่กี่ก้าวก็ปล่อยให้มันเดินนำ เงาแมวยืดหดตามช่วงห่างของไฟทางและบ้านคน กรวดทรายคลายไออุ่นหลังตะวันลา
เธอมองกระดูกไหล่เล็กๆ โยกตามจังหวะก้าวเท้า บางครั้งมันหยุดรอ บางครั้งเดินล่วงหน้าไปอย่างมาดมั่น เธอเคยรู้จักความรู้สึกนี้ เวลาพลบค่ำกับใครบางคนท่ามกลางแสงสุดท้าย อยู่ด้วยกันในความต่างคนต่างอยู่ ยาวนานห่างไกลที่ไม่ใช่หลงลืมหรือจดจำ แต่คือสิ่งที่สูญหายระหว่างการดำรงอยู่
ตรงนั้นเคยมีเรือนเพาะชำและบ่อน้ำ มันกลายเป็นโรงรถของบ้านฝั่งตรงข้ามร้านก๋วยเตี๋ยว พ่อกับเธอมักรดน้ำด้วยกันหลังมื้อเย็น ก่อนพ่อจะแยกไปร้านหนังสือ...“
“Until Only Me - วางวาน”
ที่บ้านไม้ริมเจ้าพระยา หญิงสาวคนหนึ่งเดินทางกลับมาหลังจากไปใช้ชีวิตที่อังกฤษ 25 ปี เธอทนอาศัยอยู่ในบ้านที่ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา ไม่มีแม้แต่นาฬิกาที่บอกเวลาได้ ด้วยความตั้งใจจะตัดขาดจากทุกคน มีเพียงแมวขาวที่คอยป้วนเปี้ยนปรากฏตัวพร้อมเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อ ร้านหนังสือเก่า ชายแก่ผมยาว ร้านขายดอกไม้ นำไปสู่การพบเจอกับ “มัชชาร์”
นิยาย Slice of life ที่จะชวนผู้อ่านกลับมาสู่จุดเริ่มต้นที่น้อยที่สุดของการใช้ชีวิต ชี้ชวนคุณดูสิ่งละอันพันละน้อยในชีวิตประจำวัน ด้วยลีลาการเขียนอันเรียบง่าย กับการเป็นนักสังเกตชีวิตในแบบของ “มาภา” มาปิดมือถือสักพัก แล้วฟังร่างกาย เสียงหัวใจ ใคร่ครวญชีวิตในแบบคนธรรมดาๆ”