Pucanj u prazno
(By Vladislav Bajac)
Read Ebook | Size | 21 MB (21,080 KB) |
|---|---|
| Format | |
| Downloaded | 584 times |
| Last checked | 8 Hour ago! |
| Author | Vladislav Bajac |
"Snimljene" su epizode o stripu i crtanom filmu (King Features, Marvel, Museum of Comic & Cartoon Art). Likovi u knjizi su muzičari iz sveta rokenrola, oni sa klasičnim repertoarom - Virgil Thomson, tu je i prva crna Mis Amerike ...
Sve aktere povezuje jedno mesto: čuveni poluofucani ali legendarni hotel "Čelsi" u kojem su mnogi o kojima je u knjizi reč stanovali, ne samo kao gosti, već i kao dugotrajni stanari.
Te 1984. godine, u koju je radnja narativa smeštena Chelsea Hotel slavi jubilej: sto godina postojanja. U momentu svršetka izgradnje bio je sa svojih deset spratova najviša zgrada Njujorka, a upravo u njemu obitavaju i naši jugoslovenski junaci.
_____
"Roman Vladislava Bajca Pucanj u prazno knjiga je koja je mnogo veća od sebe same. Reč je o knjizi-kaleidoskopu čiji se delovi u svakom trenutku sklapaju u drugačiju celinu, tvoreći mnoštvo uzbudljivih i raskošnih čitalackih doživljaja. To je u isti mah i primer totalne knjige, sazdane od elemenata različitih književnih žanrova: autobiografija i pripovedna proza, poezija i istoriografska metafikcija, putopis i esej, kao i mnogi drugi oblici književnog izraza, sliveni su ovde u skladnu celinu koja neopozivo izrasta u čvrstu romanesknu formu. Povest o sasvim ličnim nedoumicama i spoznajama, sumnjama i epifanijama pripovedača i glavnog junaka V.-a istovremeno je i monumentalna slika sumornog odumiranja dvadesetog veka, u kojoj brojne neznane, polupoznate i slavne likove povezuje herojsko nastojanje da u svetu obasjanom varljivim svetlom medijskih reflektora pronađu i sačuvaju tračak one prave svetlosti, unutrašnje."
— Zoran Paunović, anglista
*** *** ***
"Tri mlada novinara, iz Jugoslavije, odlaze u Ameriku i rade niz video-intervjua, slika, putopisa, filmova, susreću ljude koji se ne sreću slučajno, borave u hotelu čije ime znači mnogo više od imena njujorške četvrti po kojoj se hotel zove. (...) Govore, slikaju, beleže, diskutuju sa vremenom koje ne postoji, žive sa događajima koji su se možda odigrali, koji zasigurno više ne postoje. Snimaju film, verovatnije televizijsku seriju koju će emitovati kad se vrate, u Jugoslaviji. To tako sjajno rade, da se video gleda na štampanom papiru knjige."
— Boris Miljković, reditelj”
